Πριν από λίγους μήνες , ήρθε μία κοπέλα στο Τμήμα που υπηρετούσα και έψαχνε να με βρει γιατί λέει την είχα βοηθήσει πριν από ενάμιση χρόνο... Δεν ήμουν εκεί όταν πρωτοήρθε να με ψάξει, μα μου το μεταφέραν οι παρόντες συνάδελφοι και ομολογώ πως είπα από μέσα μου, ποια θα'ναι τώρα αυτή που με ψάχνει μετά από ενάμιση χρόνο, τι τρέλα θα κουβαλάει και να πω την αλήθεια, το μυαλό μου πήγε στο κακό, ότι την είχα γράψει ή κάτι τετοιο..
Τελικά ένα βράδυ, αφού συνέχισε να έρχεται και να με ψάχνει, με βρήκα. Εγώ ούτε που τη θυμόμουν και μου περιέγραψε το περιστατικό, το οποίο αμυδρά τελικά το θυμήθηκα... Δεν είχα κάνει κάτι το ιδιαίτερο , απλά την είχαμε πετύχει στο δρόμο και την είχα ηρεμήσει και συμβουλέψει ενώ βρισκόταν σε μια δύσκολη ψυχολογικά στιγμή και ενώ πηγαίναμε σε ένα ατύχημα εκείνη την ώρα και δεν είχαμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας..
Τέλος πάντων, με ευχαρίστησε (?!) και μου έκανε δώρο μια εικόνα της Παναγίας, κάτι που παρόλο κατηγορηματικά δε δεχόμουν επέμενε και με συγκίνησε απίστευτα...
Αυτή η κοπέλα και ο παρακάτω ο κύριος, είναι ο λόγος που θα συνεχίσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας ακόμα και να φτάσουν το μισθό μας στα 100 Ευρώ...
Αναδημοσιεύω από το tromaktiko:
<<Δεν είμαι αστυνομικός. Δεν έχω κανένα συγγενή ή φίλο αστυνομικό. Όμως ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ να είναι ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΣ. Δε λέω να είναι πλούσιος. Αλλά τουλάχιστον αυτός που βγαίνει έξω στο δρόμο και κινδυνεύει να μη γυρίσει πίσω στο σπίτι του και στην οικογένειά του αρτιμελής ή και καθόλου, για να προστατεύσει όλους εμάς από τα καθάρματα της κοινωνίας, πρέπει να πληρώνεται γι' αυτό. Δεν πρέπει να σκέφτεται: σιγά μην πάω να βάλω το κεφάλι μου στη λαιμητόμο για 750 ευρώ. Πρέπει να ξέρει ότι και αν πάθει κάτι η Πολιτεία θα του παρασταθεί, σε αυτόν και στα παιδιά του. Αυτό που ακούμε είναι ότι αν τραυματιστούν τους κόβουν και το επίδομα, επειδή λέει δεν περιπολούν έξω.
Εγώ θέλω αυτοί που κυνηγούν τους εμπόρους ναρκωτικών, για να είναι το παιδί μου σε μια πιο καθαρή κοινωνία, αυτοί που κυνηγούν τους κλέφτες, που μπαίνουν μέσα στα σπίτια μας και ρημάζουν ό,τι έχουμε φτιάξει με πολύ κόπο, αυτοί που κυνηγούν αυτούς που για 20 ευρώ μπορούν να σε ξεκοιλιάσουν, κλπ, να έχουν την υποστήριξή μας κι όχι να τους λέμε: καλά να πάθεις, μπάτσος είσαι, εσύ το διάλεξες. Αυτούς τους αστυνομικούς τους θέλω περήφανους. Γιατί αυτούς τους αστυνομικούς ίσως να τους χρειαστούμε (χτύπα ξύλο) όλοι. Και όταν θα έρθει η ώρα δεν τον θέλω "κότα" που θα ψάχνει μέρος να κρυφτεί. Τον θέλω αναδρανιστό να κηνηγά και να συλλαμβάνει το "πλην" της κοινωνίας. >>