Το παγκάκι

Ένας ταγματάρχης αναλαμβάνει νέος διοικητής του στρατοπέδου. Ο απερχόμενος διοικητής τον ξεναγεί στις εγκαταστάσεις. Του δείχνει το διοικητήριο, τους θαλάμους οπλιτών, τις τουαλέτες, τα λουτρά, τα μαγειρεία, τις αποθήκες οπλισμού, τον όρχο κ.ο.κ.. Στο τέλος του δείχνει και το σύστημα ασφαλείας, τη σκοπιά της πύλης, των πυρομαχικών, του όρχου οχημάτων και στο τέλος τη σκοπιά στο παγκάκι.

Νέος διοικητής: Σκοπιά στο παγκάκι; 

Παλαιός διοικητής: Ναι σκοπιά στο παγκάκι. 

-Δηλαδή; Τι ακριβώς φυλάει εδώ ο σκοπός; 

-Δεν γνωρίζω αγαπητέ συνάδελφε. Έτσι τα βρήκα από τον προηγούμενο διοικητή κι έτσι σου τα παραδίδω. 

-Εγώ όμως θέλω να μάθω. Δε μπορεί να έχει τοποθετηθεί μια σκοπιά έτσι γιατί του κάπνισε κάποιου διοικητή. Πού είναι τώρα ο προηγούμενος διοικητής; 

-Είναι αντισυνταγματάρχης και βρίσκεται στο λόχο στρατηγείου. 

-Ωραία. Θα τον πάρω αμέσως τηλέφωνο να τον ρωτήσω. 

Παίρνει τηλέφωνο...

Νέος διοικητής: Λόχος στρατηγείου; Καλημέρα σας θα ήθελα να μιλήσω στον Αντισυνταγματάρχη κύριο τάδε. 

Αντισυνταγματάρχης: Oρίστε. 

-Καλημέρα σας κύριε αντισυνταγματάρχα. Είμαι ο νέος διοικητής του στρατοπέδου τάδε και θέλω μια πληροφορία επειδή έμαθα ότι έχετε διατελέσει κι εσείς διοικητής στο εν λόγω στρατόπεδο. 

-Παρακαλώ.

-Ξέρετε, ο απερχόμενος διοικητής μού έδειξε τα μέτρα ασφαλείας. Θα θυμάστε ασφαλώς και τη σκοπιά στο παγκάκι. 

-Βεβαίως. 

-Θα ήθελα να μάθω σε τι ακριβώς εξυπηρετεί αυτή η σκοπιά. 

-Δεν γνωρίζω δυστυχώς. Δεν υπηρέτησα πολύ σε αυτό το στρατόπεδο. Έτσι τα βρήκα από τον προηγούμενο διοικητή κι έτσι τ' άφησα.

-Μήπως γνωρίζετε ποιος ήταν ο προηγούμενο διοικητής; 

-Βεβαίως. Είναι βέβαια Συνταγματάρχης τώρα αλλά είναι εξαίρετος άνθρωπος. Είμαι σίγουρος πώς θα γνωρίζει. Μισό λεπτό να βρω το τηλέφωνό του.

Παίρνει τον Συνταγματάρχη στο τηλέφωνο...

Νέος διοικητής: Kαλημέρα σας κύριε Συνταγματάρχα. Είμαι ο νέος διοικητής του στρατοπέδου τάδε, όπου είχατε υπηρετήσει κι εσείς πριν μερικά χρόνια. 

Συνταγματάρχης: Nαι θυμάμαι. Σε τι μπορώ να σας βοηθήσω;

-Θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση. Υποθέτω ότι θα θυμάστε τα μέτρα ασφαλείας και φυσικά τη σκοπιά στο παγκάκι. 

-Κατάλαβα. Θέλετε να με ρωτήσετε τι εξυπηρετεί η σκοπιά στο παγκάκι. Ξέρετε κι εγώ αναρωτήθηκα αλλά δεν βρήκα εξήγηση. 

-Και γιατί δεν την καταργήσατε; 

-Δεν καταργείται έτσι μια σκοπιά. Για να αλλάξεις τα μέτρα ασφαλείας χρειάζεται να κάνεις αίτηση στη μεραρχία, αυτή να τη μεταβιβάσει στο ΓΕΕΘΑ, αυτό να τη στείλει στο ΓΕΣ, να φτάσει μέχρι το υπουργείο αμύνης, να γίνει μελέτη να την εγκρίνει ο Ταξίαρχος, να τη στείλει στο Στρατηγό, να την εγκρίνει ο Στρατηγός, να έλθει να επιθεωρήσει ο Στρατηγός κι εδώ που τα λέμε έχουμε που έχουμε τουλάχιστον μια στρατηγική το χρόνο, άλλη όρεξη δεν είχαμε να προσθέσουμε μια ακόμα και να τρέχουμε.

-Μήπως ξέρετε πού μπορώ να βρω τον προηγούμενο διοικητή; 

-Έχει πεθάνει. Δεν ήξερε όμως. Τον ρώτησα κι εγώ. Όμως ο προπροηγούμενος διοικητής, είναι τώρα απόστρατος βέβαια και θα'ναι καμιά 90αριά χρονών, ζει. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του αντιστράτηγου πριν κάμποσα χρόνια και κάθε Κυριακή πηγαίνει στον εθνικό κήπο και κάνει τη βολτίτσα του, συζητάει με άλλους απόστρατους, παίζουν τάβλι, χαρτιά κ.ο.κ. Είμαι σίγουρος ότι αυτός θα ξέρει. Και του αρέσει πολύ να μιλάει για τις αναμνήσεις του από το Στρατό. 

Πάει και βρίσκει τον Στρατηγό...

Νέος διοικητής: Καλημέρα σας Στρατηγέ. 

Στρατηγός: Καλημέρα. 

-Ξέρετε είμαι Ταγματάρχης και ανέλαβα τη διοίκηση του τάδε στρατοπέδου. 

-Αααα, είχα υπηρετήσει κι εγώ εκεί. Ωραία χρόνια. Καταπληκτικά στελέχη και τέλειοι στρατιώτες. Μας βρήκε άψογους τότε ο Στρατηγός κι έδωσε 10 μέρες τιμητική σε όλους τους φαντάρους και λίγο αργότερο πήρα βαθμό και ανέβηκα στην ιεραρχία. 

-Θα θυμάστε βέβαια ότι στο στρατόπεδο υπάρχει μια σκοπιά δίπλα σ' ένα παγκάκι. Μήπως ξέρετε γιατί την έχουν βάλει αυτή τη σκοπιά; 

-Τιιιιιιιιιι;! Ακόμη δεν έχει στεγνώσει η μπογιά στο παγκάκι;

Αστική οργή: Η πόλη των βαρβάρων

Η δύναμή μας ως πολίτες είναι μεγάλη. Όσο μένουμε απαθείς και δε φροντίζουμε να βάζουμε στη θέση τους, όσους ασχημονούν σε βάρος μας και να διορθωθούν τα κακώς κείμενα που μας ταλαιπωρούν και μειώνουν την ομορφιά γύρω μας, τότε δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να γκρινιάζουμε και να κατηγορούμε τους άλλους.

Να θυμάστε: 

"Για να επικρατήσει το κακό, φτάνει μόνο οι καλοί να μην κάνουν τίποτα"

Μη διστάζετε να γίνεστε γραφικοί. Να καλείτε το 100 όποτε πιστεύετε ότι χρειάζεται. Το Δήμο σας, καθώς και όποια άλλη υπηρεσία είναι αρμόδια ή "αναρμόδια" να δώσει λύσει στο πρόβλημά σας. Κινητοποιείστε τους, δείξτε τους ότι υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται, που νοιάζονται. Μια στις δέκα να βρείτε ανταπόκριση, κάτι θα έχετε κερδίσει, κάτι θα έχετε αλλάξει!

Διαβάστε λοιπόν την ιστορία ενός ενεργού πολίτη, δημότη Θεσσαλονίκης:

του Κωνσταντίνου Πέγκου*

Πάνε 8 χρόνια τώρα που ξεκίνησα να έχω ''πάρε-δώσε'' με το δήμο Θεσσαλονίκης. Τη μια κάποια παρατημένα αυτοκίνητα, την άλλη οι άπλυτοι κάδοι, την άλλη οι κατεστραμένες πινακίδες σήμανσης, οι διπλοσειρές κτλ.

Άλλες φορές υπήρξε ανταπόκριση, άλλες φορές έπεφτα πάνω σε ....μη αρμόδιους. Δεν το βάζω κάτω όμως....Είναι πολλά αυτα που μ'ενοχλούν και δυσκολεύομαι να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι θα πρέπει να το πάρω απόφαση οτι η πόλη αυτή ειναι...κι αν δε μου αρέσει, ας τα μαζεύω και να αδειάζω τη γωνιά....

Στις φωτογραφίες που βλέπετε, φαίνεται περίτρανα η έλλειψη κοινωνικής παιδείας και σεβασμού προς τους υπολοίπους. Αυτή η ιστορία (εννοώ οταν ξεκίνησα να ενοχλώ τις υπηρεσίες του δήμου) κρατάει αισίως κοντά 2 χρόνια τώρα...Τα email που έχω στείλει πολλά. Οι απάντησεις εξίσου πολλές...Η τελευταία μάλιστα, μου έκανε γνωστή την υπάρχουσα νομοθεσία σχετικά με τη τοποθέτηση αποτρεπτικών μπάρων στα πεζοδρόμια.

Εκεί κάπου μπερδεύτηκα...Αν πάρω ως δεδομένο οτι αυτο που μου έστειλε ισχύει, τότε συμπεραίνω οτι οι περισσότερες μπάρες (πάσαλοι) στη πόλη ειναι παράνομοι.

Οταν ενημέρωσα το δημο, μου απάντησαν ενάμιση μήνα αργότερα ''Ναι, θα στείλουμε συνεργειο να το βγαλουμε αφου ειναι επικίνδυνο...''. Τους είπα, οτι το μονο που εχουν να κανουν ειναι να βαλουν μια βιδα...

Στις παρακάτω φωτογραφίες φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού, ότι η μόνη λύση για να σταματήσει αυτός ο βιασμός της αισθητικής κι ακόμα περισσότερο η καφρίλα κάποιων (δυστυχώς) συμπολιτών μας, είναι η τοποθέτηση πασάλων...Δε μπορώ να καταλάβω, πόσο δύσκολο είναι να γίνει αυτό....Όπως επισημαίνω, στο συγκεκριμένο μέρος (επάνω) υπήρχαν πάσαλοι....Τώρα μου λένε οτι ηταν παράνομοι....Μια βόλτα στη γύρω περιοχή, ο οποιοσδήποτε μπορεί να δει οτι και σε πολύ μικρότερα πεζοδρόμια υπάρχουν πάσαλοι....

Πήρα μια απάντηση ότι "θα επιληφθεί το συνεργείο άμεσα", σχετικά με τα παρτέρια έξω απο το σχολείο στην Ορέστου....Ήδη μπαίνω στον τρίτο μήνα αναμονής.... Στις φωτογραφίες φαίνεται πώς είναι τα παρτέρια και πώς θα έπρεπε να είναι. Απάντηση δεν εχω πάρει ακόμη για τις καμένες λάμπες στα φανάρια....Όπως και για τα κλαδιά των δέντρων επι της Δελφών, που κρύβουν τα εναπομείναντα εν λειτουργία απο αυτά.... 

Σας παραθέτω μερικές ακόμα φωτογραφίες καθημερινής βαρβαρότητας....

*Ο Κωσταντίνος Πέγκος είναι γραφίστας και ενεργός πολίτης της πόλης όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε.

www.parallaximag.gr

Αυτοί είμαστε , δυστυχώς.....

Εδώ και λίγους μήνες έχω αλλάξει υπηρεσία.....Έφυγα από την Τροχαία που τόσο αγαπώ και στην οποία έγινα αυτός που είμαι και πήγα σε Τμήμα Τάξης..Γι'αυτό και άλλωστε έχω πάψει να αναρτώ περιγραφές από περιστατικά που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της βάρδιάς μου..Γιατί η ένταση έχει μειωθεί κατακορυφα..

Έχω βέβαια να σας πω διάφορα άλλα που θα σας έπεφταν τα μαλλιά...

Ότι πάμε 5-6 φορές το μήνα άτομα για εγκλεισμό σε ψυχιατρεία...Ότι έχουμε καθημερινά οικογενειακά επεισόδια...Τι ο γιος έκαψε τον πατέρα , τι ο πατέρας έδειρε τη μάνα , τι ο αδερφός σταμάτησε να παίρνει τα χάπια του και απειλεί να τους σκοτώσει όλους,τι μάνα κλείδωσε τον πατέρα και τα δυο μικρά παιδιά στο μπαλκόνι και ανέβηκε στο 2ο όπου είναι ο γκόμενός της , τι δεν επέστρεψε τα παιδιά ο πατέρας το βράδυ , όπως προέβλεπε η δικαστική απόφαση του διαζυγίου...

Τι οι γειτόνισσες μαλώσανε για το καλώδιο της κεραίας της Νova που κρέμεται απ'το μπαλκόνι ή για το θόρυβο που κάνει το σκυλάκι ή για τα νερά που τρέχουν και πλακώθηκαν στο ξύλο(προχθές μία δάγκωσε την από κάτω...),τι η άλλη έπεσε από τα σκαλιά του Σούπερ Μάρκετ και έκανε μήνυση στο Σούπερ Μάρκετ , τι ο άλλος μας αφήνει μέρα παρά μέρα έγγραφα στα οποία καταγγέλει την "Αγγέλα,τον Στρος και τον Όλι" και τα κοινοποιεί σε 23 αποδέκτες (από Γραφείο Πρωθυπουργού μέχρι όπου μπορεί να βάλει ο νους σας).....
Την πρώτη μέρα που δούλεψα μάλιστα , με πήρε 4 φορές μία κυρία,ηλικιωμένη μάλλον, τηλέφωνο και με ρωτούσε που μένει... Όταν τη ρώτησα πως τη λένε και από που με καλεί και αν έχει κάποιο πρόβλημα, μου απαντούσε "μα καλά Αστυνομία δεν είστε δεν ξέρετε εσείς που μένω" και άλλα τέτοια..Θα μου πεις εντάξει , αλτσχάιμερ θα είχε ,τι φταιει κι αυτή...?

Αμ το άλλο ? Έρχονται καμιά 150ριά άτομα καθημερινά για γνήσια υπογραφής,θεωρήσεις κ.λ.π....Και έχεις να ασχοληθείς με το αυτόφωρο εκείνη την ώρα ή με τους κρατούμενους και δυσανασχετούν που δε τους εξυπηρετείς αμέσως....

"Εεε, ξέρετε κύριε, η Αστυνομία έχει κι άλλες δουλειές να κάνει εκτός από το να θεωρεί γνήσια υπογραφής, θα πρέπει να κάνετε some fucking υπομονή , αλλιώς τραβάτε στο Κ.Ε.Π.  !!!"

Καλά για τους κρατούμενους να μην ξεκινήσω καλύτερα γιατί θα πάμε φυλακή......Οι περισσότεροι πάντως, είναι απλά λαθρομετανάστες που τους κρατάμε για μερικούς μήνες και μετά τους δίνουμε ένα χαρτί ότι πρέπει να αυτοαπελαθούν(sic) εντός τριάντα ημερών........

Υπηρεσίες παράταιρες...Αγώνες Δ' εθνικής, βόλλεϊ γυναικών 3ης κατηγορίας, σκοπιές σε γραφεία ομάδων , επιχειρηματιών  , εισαγγελέων , κομμάτων , πρώην Βολευτών.... Πολεοδομικοί έλεγχοι , υγειονομικοί έλεγχοι και άλλοι έλεγχοι , που μόνο Αστυνομικής φύσης δεν είναι... Μεταγωγές κρατουμένων από τις φυλακές στα δικαστήρια, παρόλο που υπάρχουν σωφρονιστικοί υπάλληλοι , επιδόσεις εγγράφων παρόλο που υπάρχουν δικαστικοί επιμελητές, ιδρύσεις νέων Υπηρεσιών , ομάδες Άλβα , Βήτα , Ζήτα , Δέλτα, 'Έψιλον και Ωμέγα , έκδοση διαβατηρίων , έκδοση αδειών οδήγησης...WTF ?!

Και μετά αναρωτιέστε που είναι όλοι οι Αστυνομικοί.......

Και αν νομίζετε πως η γκρίνια σταματά εδώ, ΧΑ , κάνετε πολύ μεγάλο λάθος....

Eδώ και λίγες μέρες , με βάλανε στη Γραμματείαααα...... Aμ πως....Ποιον, εμένα, σε γραφείο....

Ε λοιπόν, δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο μερικές φορές, με την ποσότητα της άχρηστης γραφειοκρατίας, η οποία απαιτεί την ύπαρξη τόσων ανθρώπινων μονάδων που θα μπορούσαν να διατεθούν καπου αλλού, με την έλλειψη φαντασίας , φιλότιμου και εργατικότητας αλλά και ευελιξίας από πλευράς επιτελείων... Αυτή η ηλίθια δημοσιουπαλληλίστικη νοοτροπία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων αλλά και η έλλειψη κατανόησης των πολιτών, το πόσο έχουν καλομάθει τους εαυτούς τους...

Θα μου πεις , γιατί τα λες τώρα , τι σ'έπιασε ?

Παρακολουθώ αποσπασματικά όλη μέρα από εψές το βράδυ(1-3-2011)-προτιμώ βέβαια το animal planet που βλέπω τώρα-  το show συμπαράστασης που δίνεται στα κανάλια, το "βαρύ πένθος" που έχει κυρηχθεί, τη συμπόνια όλων και την αγανάκτησή τους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αστυνομικοί....

Ρε , έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε από πέρισυ ότι τα περισσότερα παιδιά που πήγαν στη ΔΙ.ΑΣ. , πέρα από το αναμφισβήτητο φιλότιμο και τη διάθεση των περισσότερων για δουλειά-αφού τους είχε φάει η σκοπιά και τα μέτρα, σε γήπεδα και άλλες άχρηστες υπηρεσίες πριν- ότι λοιπόν δεν ήταν εθελοντές , οι περισσότεροι.. Ότι πολλοί δεν ήξεραν να οδηγούν μηχανές, αλλά απλά τους βγάλαν με το ζόρι δίπλωμα στις σχολές... Ότι για μήνες , δεν είχαν κράνη , αλεξίσφαιρα κ.α. βασικά είδη.....Ότι οι μηχανές τους δεν είχαν φάρους μέχρι πρότινος...

Και το πρόβλημα δεν είναι στη ΔΙ.ΑΣ. , γιατί τουλάχιστον για την ομάδα ΔΙ.ΑΣ. , ως πολυδιαφημισμένη , κόψανε τον κώλο τους και βρήκαν ό,τι σχεδόν χρειαζόντουσαν τα παιδιά.. Εγώ, όπως χιλιάδες άλλοι, από την τσέπη μου έδωσα 650 Ευρώ για να πάρω αλεξίσφαιρο...Από την τσέπη μου έδωσα 200.000 δραχμές τότε, για να αγοράσω πιστόλι , γιατί η Υπηρεσία, μου χορηγούσε τότε ένα 5σφαιρο(?!) περίστροφο του ΄60 (κυριολεκτικά). Από την τσέπη μου οι αρβύλες , από την τσέπη μου τα γάντια , από την τσέπη μου η εξάρτηση , από την τσέπη μου η σφυρίχτρα , από την τσέπη μου όλα....

Στην Τροχαία μαζεύαμε τα ρέστα που δεν παίρνανε πίσω οι πολίτες από τα χαρτόσημα, τα βάζαμε σε κουμπαρά (?!) (πήλινο παρακαλώ) και κάθε δυο μήνες αγοράζαμε , κόλλες Α4 , στυλό κ.λ.π... Για τα μελάνια των εκτυπωτών βάζαμε 5 Ευρώ ο καθένας και τα αναγομώναμε...

Όσο για τα περιπολικά ? Ανάθεμα αν θα περνούσε έστω και ένα από Κ.Τ.Ε.Ο. , ακόμα και τα καινούρια Οκτάβια που πήραμε πριν λίγο καιρό...Μαζεύαμε λεφτά στη νέα μου Υπηρεσία για να φτιάξουμε το μηχανισμό των παραθύρων στο XSARA γιατι έπεσαν τα παράθυρα και δεν ανεβαινανε....Και φυσικά δεν εγκρίνονταν η δαπάνη.....

Τώρα που σκοτώθηκαν 2 νέοι άνθρωποι τα θυμηθήκατε όλα...? Ευτυχώς κιόλας δηλαδή.... Τουλάχιστον ο θάνατός τους είχε μια επίδραση , εκτός από τα κροκοδιλίσια δάκρυα και τα ψεύτικα λόγια συμπαράστασης....Αύριο , με το πρώτο λάθος , στήστε μας πάλι στον τοίχο και μετρήστε μέχρι το δέκα...

Εμείς πάλι έξω θα'μαστε και αύριο και θα προσπαθούμε να κάνουμε τη δουλειά μας.. 

Όσο κι αν δε μας αφήνουν , όσο κι αν δε μας το επιτρέπουν οι συνθήκες , όσο κι αν δε το θέλετε , όσο κι αν δε σας συμφέρει......

R.I.P.