Κυριακή σήμερα και βρίσκω αφορμή να αναδημοσιεύω την εμπειρία της Κίρκης από ένα πρόσφατο Κυριακάτικο μπάνιο σε παραλίες της Αττικής (προσπαθήστε αν μπορείτε να μην κλάψετε από τα γέλια) :
Σκέφτομαι και θάβω: Το πρώτο μου μπάνιο
<< Κυριακή πρωί: Ξυπνάω με τη φαεινή ιδέα να πάω για μπάνιο οπότε 09.30 το πρωί παίρνω τηλέφωνο τη Χριστίνα η οποία σκάει μύτη στις 12.00 και ξεκινάμε. Μπαίνοντας στην Αττική οδό πληρώνουμε €2.70 για μόλις ένα χιλιόμετρο απόσταση αφού, εξαιτίας της ίδιας φαεινής ιδέας που είχε μαζί μου και το υπόλοιπο Αττικής, μέχρι εκεί μπορούσες να οδηγήσεις. Μία ώρα αργότερα κι αφού έχουμε ξεμπλοκάρει, φίλη της Χριστίνας μας παίρνει τηλέφωνο και στην ερώτηση που ακριβώς βρισκόμαστε, μία που κοιτάμε κάτι νταμάρια και ανεμογεννήτριες να στηθοδέρνονται στο βουνό κι άλλη μία που ανακαλύπτουμε ότι δεν ξέρουμε που είμαστε. Παρακάτω βλέπουμε μια ταμπέλα που έλεγε Καλύβια something οπότε απ τη χαρά μας, ανάβουμε το air condition στο φουλ και μας γίνεται η μουνότριχα, cooler φελιζόλ για κάμπινγκ.
Κυριακή μεσημέρι: Επιτέλους φτάνουμε στην παραλία ονόματι "Πουνταζέζα" όπου και γίνεται της Πουτανέζας. Αυτοκίνητα παρκαρισμένα δεξιά και αριστερά, σε δρόμο για μισό αμάξι προσπαθούν να ανεβοκατέβουν δύο ταυτόχρονα, η μοναδική περίπτωση να χωρέσεις στην παραλία είναι να την βλέπεις μέσα από μονοθέσιο φουσκωτό δεινόσαυρο, ακριβώς εκείνη τη στιγμή η κατασκήνωση της περιοχής αποφασίζει να ξαμολήσει όλα τα μούλ...συγγνώμη πιτσιρίκια απ' το παχνί τους που σημαίνει ότι έχουν αντίστοιχα ξαμοληθεί και οι γονείς τους και γενικά όλοι κορνάρουν, βρίζονται και νοσταλγούν την κάθοδο της Κηφισίας σε απεργία της ΓΣΕΕ. Μέσα στο χαμό ξεχωρίζει ιδιαίτερα ένα ....
