Προπαγάνδα παντού !

"Αν είναι να πεις ένα ψέμα, προτίμησε ένα μεγάλο, όχι μικρό." 

Εκατοντάδες βιβλία έχουν γραφτεί για τις συνθήκες που επώασαν τα ακραία πολιτικά φαινόμενα στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου. Ακόμα περισσότερες είναι οι μελέτες που έχουν κυκλοφορήσει, με αυξανόμενη μάλιστα ένταση το τελευταίο διάστημα, σχετικά με την "ανάπηρη" Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Τη δημοκρατία, δηλαδή, που ξεπήδησε από τα ερείπια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και της πάλαι ποτέ Γερμανικής Αυτοκρατορίας για να πεθάνει άδοξη και βιασμένη από τους πιο ορκισμένους της εχθρούς το 1933. 

Καμιά ιστορική μελέτη, ωστόσο, δεν μπορεί να αποτυπώσει πιο απλά και κατανοητά τον τρόπο με τον οποίο οι εχθροί της δημοκρατίας κατάφεραν να οδηγήσουν έναν ολόκληρο λαό (όπως τον γερμανικό) στην αυτοκαταστροφή, όσο ένα φιλμ κινουμένων σχεδίων του 1943. Το φιλμ που θα παρουσιάσουμε αυτή τη φορά, ονομάζεται "Chicken Little" και εντάσσεται στους προπαγανδιστικούς σκοπούς των στούντιο Disney's, στα πλαίσια του Πολέμου. Θα μπορούσε όμως έξοχα να είναι και μια κριτική για την πορεία της κοινωνίας μας σήμερα και για το πώς οι πάσης φύσεως κήρυκες της "έκτακτης ανάγκης" (την οποία οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει) επιχειρούν να την βάλουν για άλλη μια φορά στον "γύψο". 

Η ιστορία μας διαδραματίζεται μια όμορφη, ηλιόλουστη μέρα σ' ένα πτηνοτροφείο. Όλα πάνε καλά: οι κότες, οι γαλοπούλες και οι πάπιες απολαμβάνουν αμέριμνες τη ζωή στο κοτέτσι, δουλεύοντας, διασκεδάζοντας, χορεύοντας και χαρτοπαίζοντας. Μέχρι που κάνει την εμφάνισή της μια αλεπού (Foxy Loxy), η οποία θέλει να δειπνήσει με κοτόπουλο! Όμως δεν είναι καθόλου εύκολο να τα καταφέρει. Επιστρατεύει λοιπόν σύγχρονες ψυχολογικές τεχνικές προπαγάνδας για να αποκτήσει τον έλεγχο του κοτετσιού. Πολύτιμος βοηθός του στο εγχείρημα, το "Μάιν Καμπφ" του Αδόλφου Χίτλερ.

Για να πετύχει τους σκοπούς της, η αλεπού πρέπει να βασιστεί στον πιο εύπιστο, ευήθη, κοινώς ηλίθιο, ένοικο του πτηνοτροφείου. Τελικά βρίσκει ευήκοα ώτα σε ένα μικροσκοπικό κοτόπουλο με γιο-γιο, το οποίο δεν φημίζεται για την ευφυΐα του. Αρχίζει να του φωνάζει ότι ο ουρανός θα πέσει στο κεφάλι του. Ο Chicken Little, πανικόβλητος, τρέχει σε όλο το κοτέτσι και διαδίδει το καταστροφικό νέο. Οι κότες με τη σειρά τους καταλαμβάνονται κι αυτές από πανικό. Προσωρινά, ο Cocky Locky, ο σοφός κόκορας του πτηνοτροφείου, τις καθησυχάζει και επαναφέρει την ηρεμία. Όμως η αλεπού βρίσκει άλλο τέχνασμα: διασπείρει ψευδείς ψιθύρους ότι ο κόκορας τα έχει κάνει "πλακάκια" με τους ανθρώπους, για να τις οδηγήσει καλοθρεμμένες στο σφαγείο (γκαιμπελική τακτική του "πες-πες, κάτι θα μείνει"). Με μια έξυπνη προπαγανδιστική τακτική, που βασίζεται στην καλλιέργεια του φόβου, η αλεπού πείθει τον πιο ηλίθιο κοτόπουλο να αναλάβει την ηγεσία του πτηνοτροφείου και να οδηγήσει τις κότες σε μια σπηλιά, δήθεν για να σωθούν από τη συμφορά.

Το καρτούν τελειώνει με ένα πλάνο από το εσωτερικό της σπηλιάς, όπου η αλεπού έχει καταβροχθίσει όλο το κοτέτσι και έχει τοποθετήσει τα κόκκαλα έτσι, ώστε να θυμίζουν στρατιωτικό νεκροταφείο. Μια πολύ έξυπνη αλληγορία για την ψυχολογία της μάζας και τις καταστρεπτικές συνέπειες που μπορεί να φέρει σε μια κοινωνία ο θανάσιμος συνδυασμός ανασφάλειας και αμάθειας.

Έτος παραγωγής: 1943 

Χώρα: ΗΠΑ 

Εταιρεία παραγωγής: Disney's 

Σκηνοθεσία: Clyde Geronimi 

Διάρκεια: 8’ 48’’