Σελίδες

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Θυμόμαστε τα θύματα , παραδειγματιζόμαστε ...

Το παρελθόν έχει νόημα να το αναμοχλεύεις μόνο αν είναι να πάρεις κάτι από αυτό. Να κερδίσεις, να διδαχθείς. Το 'χει πει και ο Ηρόδοτος άλλωστε. Όποιος ξεχνάει την ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει. Αυτό έχει εφαρμογή από τα πιο μεγάλα μέχρι και τα πιο μικρά και καθημερινά πράγματα στη ζωή μας.
Δυστυχώς ακόμη και εγώ που έχω υπηρετήσει σε διάφορες υπηρεσίες Τροχαίας ακόμα και στο Ανακριτικό για πολλά χρόνια, έχω εμπλακεί σε τροχαία ατυχήματα αρκετές φορές , με τη μία μάλιστα που ήταν και η μοναδική που έφταιγα να υπάρχει και τραυματισμός, ελαφρύς ευτυχώς αγαπημένων μου προσώπων (ήμουν ο μόνος που φορούσε ζώνη)... 
Όλοι έχουμε γνωστούς, φίλους, συγγενείς που έχουν εμπλακεί σε τροχαία ατυχήματα, αν έχουμε υπάρξει τόσο τυχεροί και δεν εμπλακήκαμε ποτέ οι ίδιοι. 
Τόσες διαφορετικές ιστορίες, τόσα πράγματα που θα μπορούσαν να πάνε διαφορετικά, τόσος πόνος, τόση οδύνη...
Χθές λοιπόν (σ.σ. 21/11), ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων (και η Παγκόσμια Μέρα Χαιρετισμού, κατά την οποία πρέπει κάποιος να χαιρετίσει 10 άγνωστα άτομα, αλλά άσχετο). 
Ας θυμηθούμε τους δικούς μας ανθρώπους λοιπόν και ας διδαχθούμε από τα λάθη τους ή την ατυχία τους. 

Κίμωνα, θα'σαι για πάντα στην καρδιά μας . Το έχω ξαναπεί, αλλά ακόμη μια φορά δεν πειράζει . Ακόμα νιώθω πως λείπεις με άδεια και όταν θα γυρίσεις θα τα πούμε..............

"Παγκόσμια Μέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Ατυχημάτων η σημερινή και η Ελλάδα μετρά κατά μέσο ετησίως 2.000 χιλιάδες θανάτους, 4.000 βαριά και 30.000 ελαφρά τραυματισμένους από τροχαία.

Από τους νεκρούς και τους τραυματίες το 1/3 είναι παιδιά. Το τραγικό γεγονός γίνεται ακόμα σοβαρότερο αν αναλογισθεί κάποιος ότι πέρα από τους θανάτους πολλοί από τους τραυματίες μένουν ανάπηροι και μάλιστα σε μικρή ηλικία.

Στην Αθήνα η Πρωτοβουλία «Να σταματήσουμε τα τροχαία εγκλήματα» οργάνωσε το πρωί στο Σύνταγμα συγκέντρωση-ενημέρωση ευαισθητοποίησης. Κεντρικό μήνυμα που ακουγόταν από τα μεγάφωνα: «Κάθε ημέρα έξι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στην άσφαλτο. Άδικα. Βίαια. Τραγικά. Αύριο μπορεί να είναι το παιδί σου, η μητέρα σου, ο αδελφός σου, η φίλη σου, εσύ… Τα τροχαία είναι εγκλήματα που μπορούν να αποτραπούν. Ας κάνουμε το πρώτο βήμα μαζί. Να θυμηθούμε τα θύματα. Να σταματήσουμε τη σιωπή. Να σταματήσουμε τα τροχαία εγκλήματα».

Οι θάνατοι από τροχαία στην Ελλάδα είναι σχεδόν δύο φορές συχνότεροι απ’ ότι παγκοσμίως. Η χώρα μας μετρά 130 θύματα ανά εκατομμύριο κατοίκων, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 69 θύματα ανά εκατομμύριο κατοίκων.

Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας 1.300.000 άνθρωποι πέθαναν το 2009 από τροχαία. Τη δεκαετία 2001 - 2010 η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε ως στόχο τη μείωση των θανάτων από τροχαία κατά 50%, χωρίς όμως κάποιο δεσμευτικό μέτρο. Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσαν οι χώρες, στη διάρκεια των 10 χρόνων τα τροχαία δυστυχήματα μειώθηκαν κατά μέσο όρο 36% στα κράτη-μέλη.

Όμως στην Ελλάδα η μείωση ανήλθε σε 23%. Οι θάνατοι μειώθηκαν από 172 ανά εκατομμύριο κατοίκων σε 130 ανά εκατομμύριο κατοίκων. Παρόλα αυτά παραμένουμε η χώρα με τον υψηλότερο αριθμό θυμάτων.

Όπως σημειώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο γιατρός κ. Γιώργος Κουβίδης από τους πρωτεργάτες της Πρωτοβουλίας, που έχασε το παιδί του από οδηγό αυτοκινήτου που έτρεχε με ταχύτητα 120 χλμ. την ώρα, βράδυ στο κέντρο της Αθήνας, «δεν υπάρχει μόνιμη, διαχρονική και συστηματική πολιτική στο ζήτημα της οδικής ασφάλειας. Το 2000 η ελληνική κυβέρνηση, σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, χαρακτήρισε την επιθετική οδήγηση ως πρώτη αιτία πρόκλησης τροχαίων. Όμως, η κρίση αυτή δεν συνοδεύτηκε από κανένα μέτρο».

«Για τη Δικαιοσύνη όλα τα τροχαία δικάζονται ως φόνοι εξ αμέλειας και ατυχήματα. Θεωρείται αυτονόητο στην Ελλάδα, όταν σκοτώσεις, να μην σου αφαιρεθεί το δίπλωμα». Αντιθέτως «στην Κύπρο έχει καταργηθεί ο όρος τροχαίο ατύχημα. Μιλάνε μόνο για συμβάν ή δυστύχημα. Έχουν γίνει αλλαγές στον ποινικό κώδικα και ανά περίπτωση μπορεί να υπάρξουν σοβαρές ποινές.

Συγχρόνως, έχει ξεκινήσει καμπάνια από μεικτά συνεργεία αστυνομίας και μηχανικών του υπουργείου Συγκοινωνιών που κατάσχουν τα οχήματα στα οποία έχει γίνει παράνομη αλλαγή μηχανής για να αυξηθεί ο κυβισμός τους. Εδώ βρίθουμε από τέτοια συνεργεία και δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο».

«Οι δρόμοι έχουν εγκαταλειφθεί στους οδηγούς, στους οποίους η ατιμωρησία έχει δημιουργήσει μια αίσθηση ασυδοσίας ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Προσδιορισμός των ορίων ταχύτητας με βάση τις σύγχρονες μελέτες δεν υπάρχει. Αυτές για παράδειγμα λένε ότι σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή το όριο πρέπει να είναι 30 χλμ. Παράλληλα υπάρχουν εκκρεμή θέματα όπως οι παράνομες διαφημιστικές πινακίδες, η χρήση του κινητού, προσθέστε και την αύξηση της επιθετικότητας των ανθρώπων στους δρόμους».

Επιπλέον «παρότι πρόκειται για μαζικό φαινόμενο θανάτων και τραυματισμών δεν έχει υπάρξει καμία κρατική δομή ψυχολογικής στήριξης για τις οικογένειες των θυμάτων. Πρέπει να υπάρξει ριζική ανατροπή της ιεραρχίας στην κυκλοφορία» καταλήγει ο κ. Κουβίδης.

«Πρέπει να γίνει συνείδηση των οδηγών ότι προτεραιότητα έχουν ο πεζός, ο ποδηλάτης, η μητέρα με το καροτσάκι, ο ηλικιωμένος, ο ανάπηρος. Στο εξωτερικό η άποψη αυτή έχει διαπεράσει την αντίληψη του κόσμου. Εδώ…»

Το γεγονός είναι ότι αν στην Ελλάδα με την εφαρμογή του ευρωπαϊκού προγράμματος τα θύματα μειώθηκαν κατά 23%, στη Λετονία τα θύματα μειώθηκαν κατά 54% (από 236 σε 112 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων), στην Ισπανία κατά 53% (από 136 θανάτους το 2001 στους 58 το 2009), στην Εσθονία και την Πορτογαλία κατά 50%. Η Γερμανία μείωσε τους θανάτους κατά 40% (από 85 θανάτους σε 51) και η Σουηδία κατά 39% (από 66 σε 39 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων). "


ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ

http://www.real.gr
http://www.sansimera.gr/

4 σχόλια:

  1. Με στεναχώρησες, αλλά καλά έκανες!!!

    :-)

    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tώρα να πω ότι χαίρομαι ? Για καλό σε στενοχώρησα , οπότε χαίρομαι... :)
    Καλή σου μέρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω την αίσθηση ότι η κατά 23% μείωση των θυμάτων στην Ελλάδα, δεν έχει να κάνει με την εφαρμογή κανενός ευρωπαϊκού προγράμματος, αλλά με την βελτίωση του οδικού δικτύου και της παθητικής ασφάλειας των αυτοκινήτων. Μια μελέτη του "πλήθους" και του "είδους" των ατυχημάτων στο οδικό δίκτυο εκτός των εθνικών οδών, ή όπου τέλος πάντων δεν έχουν υπάρξει ουσιαστικές βελτιώσεις στο δρόμο, θα μας έδινε ουσιαστικότερα στοιχεία για τους χρήστες του οδικού μας δικτύου. Και μακάρι να έχω άδικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Eπειδή έχω φίλο που δουλεύει στη στατιστική , τα στατιστικά στα χαρτια δεν έχουν καμία αξία.
    Πρώτον , μπορούν να μαγειρευτούν ανάλογα με τις διαθέσεις των προϊσταμένων.Αυτό δε γίνεται άλλωστε και με τον προϋπολογισμό , τα στατιστικά που δίνουμε στην Ε.Ε. και αλλού ?
    Όπως για παράδειγμα μετριέται η αποδοτικότητα ενός Τμήματος Τροχαίας.
    Στατιστικά.Στα χαρτιά. Αν είχε μείωση τροχαίων ατυχημάτων από περυσι την ίδια περίοδο, αν είχε αύξηση στις βεβαιωθείσες παραβάσεις.'Ολα στα χαρτιά.
    Τα χαρτιά δε μετρούν αν πέρισυ η Τροχαία είχε 50 άτομα και φέτος 30. Τα χαρτιά δε μετρούν αν πέρισυ στον τομέα του συγκεκριμένου Τμήματος κυκλοφορούσαν λιγότερα αυτοκίνητα. Π.χ. στην Αττική Οδό πέρισυ έμπαιναν 3300000 αυτοκίνητα τη μέρα (?!) και φέτος 380000 τη μέρα. Λογικό να γίνονται παραπάνω ατυχήματα και να ελέγχονται δυσκολότερα τόσοι οδηγοί.
    Eπίσης όπως έχω πει εδώ : http://scepticusbatsicus.blogspot.com/2010/07/to.html , το τελευταίο εξάμηνο έχουν αυξηθεί οι τραυματίες αλλά μειωθεί τα ατυχήματα στην Τροχαία που υπηρετούσα. Εγώ προσωπικά το αποδίδω στο γεγονός ότι έχει παρατήσει ο κόσμος τα αυυτοκίνητά του και κυκλοφορεί με μηχανάκια πάρα πολύ , με το γνωστό τρόπο που οδηγούν τα μηχανάκια οι Έλληνες : ανάμεσα στα αυτοκίνητα , ποτέ δε σταματούν στο κόκκινο κ.λ.π.
    Επίσης έχουν αυξηθεί τα τροχαία με εγκατάλειψη.Εγώ το αποδίδω στο ότι πολύς κόσμος δεν έχει ασφάλεια τους τελευταίους μήνες ( ;) ) ...
    Αυτά όμως δε μετριούνται στα στατιστικά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΟΛΑ τα σχόλια είναι καλοδεχούμενα ,μα θα παρακαλούσα όσους θέλουν να αφήσουν το δικό τους, να το κάνουν με όμορφο τρόπο....

Related Posts with Thumbnails