Σελίδες

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Χρόνια καλά, με λίγη τροφή για σκέψη

Αυτές τις ημέρες αισθάνομαι τύψεις.... Γιατί συμμετέχουμε όλοι  λίγο ή πολύ σε όλα αυτά τα φιλανθρωπικά και μη τεκταινόμενα. Γιατί όσα στραβά κι αν συμβαίνουν, με όσο κακεντρεχή σχόλια κι σε αντιμετωπίζουν, όσο κι αν υπάρχουν άνθρωποι που απλά don't get it, βάζουμε οι περισσότεροι τον εαυτό μας σε happy mode.

Και δια τίνα λόγο οι τύψεις θα μου πεις;

Μα γιατί να μην είμαστε έτσι όλο το χρόνο;

Γιατί να μην είμαστε  φιλάνθρωποι όλο το χρόνο, γιατί να μην είμαστε γενναιόδωροι όλο το χρόνο, γιατί να μην είμαστε καλοδιάθετοι και γλυκομίλητοι όλο το χρόνο; Γιατί να μην έχουμε τα σπίτια μας καθαρά και στολισμένα όλο το χρόνο; Και το κυριότερο, γιατί να μην τρώμε ψητά και γλυκά όλο το χρόνο; Μα γιατί θα μας ανέβαινε το ζάχαρο και η χοληστερίνη, θα μου πεις.  :)

Και σίγουρα δε φταίει το δώρο Χριστουγέννων, αφού ήδη έχει εξαντληθεί και ούτως ή άλλως είναι λιγότερο από το μισό των περισυνών Χριστουγέννων...
Θες τα λαμπιόνια , θες τα κάλαντα , θες ο Άη Βασίλης (έστω αυτός ο χοντρός της Coca Cola και όχι ο αληθινός), θες η ιστορία της γέννησης του Χριστού και το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων - έστω κι αν το Zitgeist μας λέει πως αποτελεί τη μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών - οι ιστορίες του Σκρουτζ στην τηλεόραση, το γεγονός ότι κινούμενα σχέδια έχουν πάρει τη θέση των μεσημεριανών εκπομπών στα κανάλια, ό,τι και να φταίει, είμαι λίγο περισσότερο αισιόδοξος για το μέλλον αυτή την περίοδο...

Αισιοδοξία λοιπόν, υγεία και αγάπη... Χρόνια σας καλά και πάρτε και ένα βιντεάκι που ναι μεν είναι κάπως στενάχωρο,  αλλά σε κάνει να θες να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, όλο το χρόνο. Αφιερώστε του τα λεπτά που διαρκεί. Πολλοί θα το'χετε ξαναδεί , αλλά αξίζει να το βλέπουμε που και που, ώστε να θυμόμαστε κάποια πράγματα.
Ευχαριστώ το φίλο μου το Μπάμπη που μου το θύμισε:




Kαι το αγαπημένο μου τραγούδι για αυτές τις ημέρες ,έτσι, για να μη σας αφήσω με γλυκόπικρη γεύση.
Eσείς τι θέλετε για τα Χριστούγεννα ?

2 σχόλια:

  1. Χρόνια Πολλά!
    Δωράκι καθυστερημένο για σένα και τους αναγνώστες σου μια απίστευτη αλλά πραγματική "Χριστουγεννιάτικη" ιστορία που εζησα πριν αρκετά χρόνια (και όχι Χριστούγεννα) και ανέβασα πριν λίγες μέρες στο firiki2010
    "... Δεν θυμάμαι πότε συνέβη. Σίγουρα όμως ήταν επι …δραχμής. Είχα πάει στο ΠΡΟ-ΠΟτζίδικο της γειτονιάς μου (κανείς δεν είναι τέλειος) και μαζί με τον ιδιοκτήτη του, τον Κώστα, σχεδιάζαμε επί … computer πίσω από το γκισσέ κάποιες “μεγαλοφυείς” στρατηγικές για να αλλάξουμε την τύχη μας.
    Στο μαγαζί μπήκε μια γριούλα. Μαυροντυμένη, μαντήλα φυσικά στο κεφάλι, καμπουριασμένη, ταλαίπωρη. Απλωσε το χέρι. “Μια βοήθεια, παιδιά μου…”
    Ο Κώστας- είχε το ταμείο μπροστά του- της έδωσε πρώτος. Δεκάρικο.. εικοσάρικο… δεν ξέρω. “Ευχαριστώ ,παιδί μου”.
    Απλωσα το χέρι μου κι εγώ να της δώσω κάτι. “Οχι παλληκάρι μου, αυτό να το κρατήσετε, γιατί μπορεί να περάσει και κάποιος άλλος από εδώ που να έχει ανάγκη”.
    Τέλος της ιστορίας."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Xρόνια καλά και πάλι!
    Υποκλίνομαι στη γιαγιούλα...Και αναμεταδίδω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΟΛΑ τα σχόλια είναι καλοδεχούμενα ,μα θα παρακαλούσα όσους θέλουν να αφήσουν το δικό τους, να το κάνουν με όμορφο τρόπο....

Related Posts with Thumbnails