Rewind aaand PLAY!

 Έχει πλάκα μερικές φορές πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, έστω και με μικρές παραλλαγές ή little twists βαρβαριστί...

    Φαίνεται πως ποτέ δεν καταφέρνουμε να πάρουμε το μάθημά μας, να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος και να αποτινάξουμε παρωχημένες νοοτροπίες και ηλίθιες προκαταλήψεις, προς μεγάλη απογοήτευση φαντάζομαι του Ηρόδοτου, του οποίου ρήση ήταν νομίζω ότι η ιστορία(όπως αυτός πρώτος ξεκίνησε επιστημονικά να την καταγράφει) υπάρχει για να διδασκόμαστε από τα σφάλματα των προγόνων μας και να παραδειγματιζόμαστε από όσα καλά έχουν πράξει ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.

    

Θεόδωρος Πάγκαλος

Για να μην κουράσω παραπάνω λοιπόν πλατειάζοντας, διάβασα απόψε ότι σαν σήμερα, το 1926 o δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος, παππούς του σημερινού Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, χωρίς να υπάρχει άλλος υποψήφιος αντίπαλος...(χμμ, κάτι μου θυμίζει..)

Επίσης πριν από μια-δυο εβδομάδες διάβασα πως πρόσφατο δημοψήφισμα δείχνει ότι στην επόμενη βουλή θα έχουμε 8 κόμματα, με τη συμμετοχή ακραίων που δεν υπήρχαν μέχρι τώρα(γιατί άκρα υπήρχαν, απλά άλλου...χρώματος)..

Και παραθέτω από το ιστολόγιο "Η καλύβα ψηλά στο βουνό" : 

" Η δεκακομματική Βουλή του… 1950! 

Του Κωνσταντινου Ζουλα

 Δεν ξέρω αν η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, αλλά όσα σχεδόν προεξοφλούνται ότι θα συμβούν στις εκλογές, μόνον πρωτοφανή δεν θα είναι στη χώρα μας. Ενδεχομένως μάλιστα να μην είναι τυχαίο ότι τα αποτελέσματα που εικάζεται ότι θα «γεννήσουν» οι κάλπες θα μπορούν να συγκριθούν μόνον με εκείνα που προέκυψαν στην Ελλάδα μετά μια πολύ μεγάλη καταστροφή: Τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, καθώς οι εκλογές του 1950 ήταν εκείνες (και οι μόνες) που έμελλε να εκλέξουν δεκακομματική(!) Βουλή. 

Δεκακομματική Βουλή 1950

 Εχει ενδιαφέρον να δούμε τι είχε γίνει σε εκείνες τις εκλογές γιατί και τότε προεξοφλείτο το τέλος του δικομματισμού. 

Από τον χώρο της Δεξιάς μπήκαν στη Βουλή πέντε σχηματισμοί και το «Λαϊκό Κόμμα» του Κ. Τσαλδάρη πρώτευσε με μόλις 18,8% των ψήφων! Βουλευτές εξέλεξαν επίσης το κεντροδεξιά σχήματα «Μέτωπο Εθνικής Αναδημιουργίας» (του Π. Κανελλόπουλου) και «Εθνικό Κόμμα Ελλάδος» (του Ναπ. Ζέρβα) που έλαβαν 5,3% και 3,6%, ενώ η ακροδεξιά «Πολιτική Ανεξάρτητη Παράταξη» συγκέντρωσε 9,7%. Σημειωτέον, ότι την τελευταία στιγμή από τους κόλπους του Λαϊκού Κόμματος προέκυψε και το λεγόμενο κόμμα «των 40ρηδων» με αρχηγό τον Σπ. Μαρκεζίνη που επίσης κατόρθωσε να μπει στη Βουλή. 

Στους αντίποδες, οι Φιλελεύθεροι με αρχηγό έναν… Βενιζέλο (τον Σοφοκλή) βγήκαν δεύτεροι με 17,2%, καθώς τους διεμβόλισε το νεοϊδρυθέν κεντροαριστερό κόμμα του Ν. Πλαστήρα που έλαβε 16,4% και η Παράταξη των «Αγροτών, Εργαζομένων» (με 2,6%). Τη χαριστική βολή, όμως, στους Φιλελευθέρους την έδωσε ποιος νομίζετε; Ο Γ. Παπανδρέου, παππούς του τέως πρωθυπουργού, ο οποίος κατέβασε κόμμα με το όνομά του (!) και έλαβε το 10,7% των ψήφων.

Ο δε σκληρός πυρήνας της Αριστεράς (το ΚΚΕ ήταν παράνομο και κατέβηκε ως Δημοκρατική Παράταξη) έλαβε, όσο λαμβάνει συνήθως, δηλαδή 9,7%.

 Το καλύτερα σας τα άφησα για το τέλος. Οι εκλογές είχαν προγραμματισθεί για τις 19 Φεβρουαρίου (!), αλλά λόγω διαφωνίας των κομμάτων ανεβλήθησαν για κάποιες εβδομάδες. Καθώς, ωστόσο, οι αρχηγοί είχαν αντιληφθεί την οργή των πολιτών αποφάσισαν εις ένδειξη καλής θελήσεως να μειώσουν τους βουλευτές από 350 σε 250. Κατόπιν, οι μεγαλύτεροι ξέρουν τι συνέβη. Λόγω αδυναμίας να κυβερνηθεί ο τόπος σήμανε «Ελληνικός Συναγερμός» και πρωθυπουργός εξελέγη ο στρατηγός Παπάγος, και μόλις πέθανε, ανέλαβε ο Καραμανλής…" 

http://www.kathimerini.gr 

http://panosz.wordpress.com